Środki weterynaryjne

Lek weterynaryjny jest to substancja lub mieszanina substancji mająca właściwości zapobiegania lub leczenia chorób występujących u zwierząt.

Rejestracja i nadzór leków przeznaczonych dla zwierząt, które produkują żywność (np. bydło, świnie, drób, ryby, pszczoły) podlegają specjalnym obostrzeniom prawnym. Każdy lek musi być oceniony pod względem bezpieczeństwa dla człowieka. Takiej oceny dokonuje Komisja Europejska poprzez działanie Europejskiej Agencji Leków (EMEA). Dla każdego leku stosowanego w hodowli zwierząt określa się tzw. MRL (ang. maximum residue limit), czyli maksymalny limit pozostałości. MRL jest to maksymalna zawartość pozostałości leku, wynikająca z zastosowania go w hodowli (wyrażoną w mg/kg wagi w stanie surowym), która może być przyjęta jako prawnie dozwolona lub uznana za akceptowaną w żywności.

Ze względu na import ryb z Chin i Wietnamu w ramach realizacji projektu badaliśmy w tkance mięśniowej ryb pozostałości podanych poniżej środków weterynaryjnych.

Zgodnie z Rozporządzeniem Komisji UE nr 37/2010 z 22 grudnia 2009 i Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 470/2009 z 6 maja 2009 stosowanie w krajach Unii Europejskiej niżej wymienionych środków weterynaryjnych jest zakazane.

Do środków weterynaryjnych stosowanych w hodowli ryb należą m.in.:

Chloramfenikol, antybiotyk o szerokim zakresie działania. Wytwarzano go początkowo z promieniowca Streptomyces venezuelae, obecnie otrzymywany jest syntetycznie. Jest silnie toksyczny: może uszkadzać szpik kostny, a także powodować zmiany w układzie nerwowym i w narządach zmysłów (słuch, wzrok). Wykrycie tego związku w żywności w stężeniu powyżej 0,3 µg/kg skutkuje zakwalifikowaniem próbki jako niezgodnej i nie nadającej się do obrotu i konsumpcji.

Barwniki, takie jak np.zieleń malachitowa, fiolet krystaliczny, stosowane w hodowli ryb jako środki bakteriobójcze i grzybobójcze. Uważane są jednak za związki rakotwórcze i mutagenne. Wykrycie tych związków w stężeniu przekraczającym 2,0 µg/kg skutkuje zakwalifikowaniem próbki jako niezgodnej i nie nadającej się do obrotu i konsumpcji.

Nitrofuran i jego metabolity, wykazują działanie mutagenne i onkogenne. Wykrycie tych związków w stężeniu przekraczającym 1,0 µg/kg skutkuje zakwalifikowaniem próbki jako niezgodnej i nie nadającej się do obrotu i konsumpcji.