Pestycydy są to substancje używane w rolnictwie do zwalczanie wszelkiego rodzaju plag, często nazywane są również „środkami szkodnikobójczymi”. Niestety niektóre z dawniej stosowanych pestycydów okazały się być toksyczne dla człowieka i ich produkcja oraz stosowanie zostało zakazane lub bardzo ograniczone. Mimo to są na tyle trwałe w środowisku iż nadal możemy je znaleźć w żywności. Do najpopularniejszych pestycydów chloroorganicznych należą:

DDT pełna nazwa chemiczna to 1,1,1-trichloro-2,2-bis(p-chlorofenyl)etan), znany pod nazwą handlową Azotox. Ulega przemianom tworząc pochodne: DDE, DDD i inne. Używany jako środek owadobójczy.

Wykorzystywany był od początku lat 40. do początku lat 60. XX wieku. Okazało się, że DDT jak i jego pochodne to bardzo trwałe związki, mające zdolność kumulowania się we wszystkich organizmach i wykazujące wysoką toksyczność, w związku z czym jego stosowanie w rolnictwie zostało zakazane.

Stężenie tego związku często jest określane jako ∑DDT, czyli suma DDT i jego pochodnych

HCH heksachlorocykloheksan występuje w postaci kilku izomerów, ale największe znaczenia ma izomer γ (znany pod nazwą handlową Lindan) wykazujący działanie owadobójcze. Od 2000 roku techniczny HCH praktycznie przestał być stosowany. Jego stężenie w próbkach często jest wyrażane jako ∑HCH, czyli suma kilku izomerów.

HCB heksachlorobenzen był stosowany jako środek grzybobójczy. Jego stosowanie jako środka ochrony roślin zostało zakazane w UE w 1988 roku. Związek jest natomiast używany używany w produkcji chlorowanych rozpuszczalników organicznych (np. tetrachloroetylenu, trójchloroetylen i czterochlorku węgla).